ΕΡΩΤΗΣΗ: Διανύετε την δεύτερη θητεία σας ως ευρωβουλευτής και μάλιστα εκλεγμένος με το

κόμμα της ΝΔ. Με την εμπειρία που έχετε αποκτήσει στο ευρωκοινοβούλιο αλλά και

στην πολυετή σας πολιτική διαδρομή, θα θέλαμε να μας σχολιάσετε το κατά πόσο η

Ευρωπαϊκή Ένωση θα μπορέσει να συνεχίσει να είναι ενωμένη και ποιος θα είναι ο

καταλυτικός παράγοντας που ενδεχομένως η Ευρώπη να μείνει ενωμένη μόνο στα

χαρτιά;

 

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Η ενωμένη Ευρώπη προσέφερε τρία πολύτιμα αγαθά στους ευρωπαϊκούς λαούς.

Ειρήνη, Δημοκρατία και ευημερία για πάνω από 70 χρόνια. Και αν για τις δικές μας

γενιές αυτό θεωρείται αυτονόητο για τις γενιές του Μεσοπολέμου ήταν κάτι σαν όνειρο.

Πολιτικοί με πραγματικό όραμα, μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο με τα

εκατομμύρια αθώα θύματα, οραματίστηκαν μία νέα Ευρώπη. Ειρήνης και

Δημοκρατίας. Ποτέ πια πεδίο αιματηρών συγκρούσεων. Και εν πολλοίς αυτό το

πέτυχαν. Δεν οραματίστηκαν βέβαια μία ένωση μόνο οικονομική. Αλλά μία ένωση

κυρίως πολιτική. Και αυτό είναι σήμερα το μεγάλο έλλειμμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Που παραμένει, κυρίως, μία οικονομική ένωση. Που δεν έχει ακόμη μετεξελιχθεί σε μία

πολιτική ένωση. Της μίας φωνής, της μίας απόφασης. Μία Ευρώπη που δεν έχει κάνει

βήματα μπροστά για την πολιτική της ενοποίηση. Με κοινή εξωτερική πολιτική Με

κοινή πολιτική στα θέματα άμυνας και ασφάλειας. Με τη δημιουργία του δικού της

στρατού που θα προφυλάσσει τα ευρωπαϊκά σύνορα. Όσο παραμένει η Ευρώπη μία

οικονομική ένωση που θα κυριαρχούν οι «μικροεγωισμοί», τα «μικρόψυχα προσωπικά

κρατικά συμφέροντα», όσο δεν προχωρά με δυναμικά βήματα προς την ευρωπαϊκή

ολοκλήρωση θα είναι ένας οργανισμός που κάποιος εύκολα μπορεί να το χαρακτηρίσει

οικονομικό γίγαντα και πολιτικό νάνο.

 

ΕΡΩΤΗΣΗ: Όσον αφορά την εξωτερική πολιτική της Ε.Ε, για μια άλλη φορά είδαμε να μένει

απλός θεατής στην κίνηση ΗΠΑ, Βρετανίας, Αυστραλίας -και εδώ θα μου επιτρέψετε

ένα σχόλιο: θα έλεγε κανείς πως οι μεγάλες αυτές δυνάμεις, ούτε καν παίρνουν υπόψη

τους έστω μεγάλες χώρες όπως η Γαλλία- αυτό πόσο μπορεί να επηρεάσει θεσμικά την

Ε.Ε και δεύτερον μια δική σας εκτίμηση για την AUKUS και πόσο πρέπει να ανησυχεί η

Ελλάδα;

 

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Η νέα σύμπραξη AUKUS για την ενίσχυση της ασφάλειας στη ζώνη του Ινδικού-

Ειρηνικού προβλέπει την παροχή από τις ΗΠΑ και τη Μεγάλη Βρετανία στην

Αυστραλία την τεχνολογία και τη δυνατότητα να αναπτύξει πυρηνοκίνητα υποβρύχια

και συνιστά αλλαγή στρατηγικής και πολιτικής στην περιοχή. Ιδιαίτερη σημασία έχει η

χρονική συγκυρία της ανακοίνωσης καθώς έρχεται ένα μόλις μήνα μετά τη χαοτική

όπως αποδείχθηκε αποχώρηση των ΗΠΑ από το Αφγανιστάν που οδήγησε ξανά τους

Ταλιμπάν στην εξουσία και πυροδότησε αμφιβολίες για τη δέσμευση της Ουάσιγκτον

στην περιοχή. Οι Ηνωμένες Πολιτείες δείχνουν με την κίνηση αυτή ότι επιστρέφουν

δυναμικά στην περιοχή, μία ζώνη μεγάλης στρατηγικής σημασίας για να προασπιστούν

τα συμφέροντα τους όπως και αυτά των συμμάχων τους και να προσπαθήσουν να

βάλουν φρένο στην Κίνα. Ενώ η Μεγάλη Βρετανία μετά την έξοδό της από την ΕΕ

επιχειρεί να ενισχύσει τον παγκόσμιο ρόλο της εμπλεκόμενη ενεργότερα στη ζώνη της

νότιας Ασίας-Ειρηνικού. Η αυστραλιανή πλευρά φαίνεται ότι συμμερίζεται απολύτως

τις αγγλοαμερικανικές ανησυχίες για την αυξανόμενη ισχύ της Κίνας. Η συγκεκριμένη

συμφωνία αναδεικνύει τη σημαντική πολιτική απουσία από το «παγκόσμιο γίγνεσθαι»

της Ευρωπαϊκής Ένωσης που ενώ, επαναλαμβάνω, είναι ένας οικονομικός γίγαντας

παραμένει ένας πολιτικός νάνος. Η συμφωνία AUKUS, όμως δεν παύει να απειλεί τη

συνοχή και την ενότητα της Δύσης και θέτει πλέον υπό σοβαρή αμφισβήτηση μία

παγκόσμια οικονομική συμφωνία, αυτή μεταξύ Αυστραλίας και Ευρωπαϊκής Ένωσης.

 

ΕΡΩΤΗΣΗ: Tο μοντέλο του νεοφιλελευθερισμού και ο πολυπολιτισμικός εκσυγχρονισμός που

εφαρμόζει η κυβέρνηση Μητσοτάκη, βλέπετε να βρίσκεται σε αρμονία με τον

κεντροδεξιό και συντηρητικό εκλογικό σώμα αλλά και με τις ιδρυτικές αρχές της

παράταξης;

 

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Οι απαντήσεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης στις κυβερνητικές επιλογές σχεδόν

πάντα δεν εμπεριέχουν πολιτική θέση, κομματική άποψη αλλά χαρακτηρισμό. Που

επιχειρεί, πλέον άδοξα, να ενεργοποιήσει παλαιά αντανακλαστικά. Ό,τι και να λέει ή

κάνει αυτή η κυβέρνηση δεν αντιμετωπίζεται, δεν δίνεται απάντηση πολιτική με θέσεις

και επιχειρήματα. Αλλά χαρακτηρίζεται αυτομάτως νεοφιλελεύθερο, ακροδεξιό,

φασιστικό κ.λπ. Κάτι που θυμίζει την περίοδο της κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου που η

σημερινή και τότε αντιπολίτευση προχωρούσε για αντιπολιτευτικούς λόγους σε κορώνες

του τύπου Μερκελιστές, γερμανοτσολιάδες και άλλα ωραία. Θα ήθελα να τους

επισημάνω ότι το 2021 δεν είναι 2014. Έχουν προηγηθεί 5 χρόνια κυβερνητικής θητείας

ΣΥΡΙΖΑ. Με όλα τα τραγικά αποτελέσματα που προέκυψαν, ιδιαίτερα μετά το θλιβερό

πρώτο εξάμηνο του 2015 που με τη «σκληρή και υπερήφανη» διαπραγμάτευση

παραλίγο να οδηγήσουν τη χώρα στα βράχια. Και που είχε ως αποτέλεσμα την ακραία

υπερφορολόγηση των Ελλήνων πολιτών και ιδιαίτερα του τμήματος εκείνου που

ονομάζουμε «μεσαία τάξη». Η σημερινή κυβέρνηση, όσο και «να στενοχωρεί, να ενοχλεί

ή να απογοητεύει» την αξιωματική αντιπολίτευση προχωρεί σε στοχευμένες κινήσεις

–που γίνονται θετικά αποδεκτές από τον ελληνικό λαό- για να αποκλιμακώσει και να

μειώσει τα βάρη που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ φόρτωσε στους Έλληνες πολίτες. Και η

αποδοχή της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας από τον ελληνικό λαό δεν

αποτυπώνεται μόνο στις δημοσκοπήσεις που δεν αρέσουν ασφαλώς στην αξιωματική

αντιπολίτευση και προσπαθεί να τις απαξιώσει δηλώνοντας ότι είναι «πληρωμένες».

Άλλωστε το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ μας έχει συνηθίσει να ει στη δική του εικονική

πραγματικότητα και να μην αντιλαμβάνεται ό,τι δεν του αρέσει. Η υπεροχή της Νέας

Δημοκρατίας θα αποτυπωθεί με τον πιο έντονο τρόπο και στις επόμενες εκλογές, όποτε

και αν γίνουν. Γιατί είναι βέβαιο ότι στις επόμενες εκλογές ο ελληνικός λαός θα δώσει

την εντολή στη Νέα Δημοκρατία για μία νέα τετραετία.

Όσο για τον όρο «νεοφιλελευθερισμός» που έχει γίνει η καθημερινή «καραμέλα» των

στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ για να κτυπήσουν την κυβέρνηση θα ήθελα να τους επισημάνω

μερικά πράγματα. Πρώτον ήδη από τη δεκαετία του 1980 η χρήση του όρου αυτού έχει

εγκαταλειφθεί ως αυτοπροσδιορισμός από όλες τις πολιτικές ομάδες και τα πολιτικά

κόμματα. Χρησιμοποιείται πλέον μόνο ως ετεροπροσδιορισμός από τρίτους σαν

«σκιάχτρο». Δεύτερον, ο νεοφιλελευθερισμός που η μαρξιστική οικονομική σχολή

αποδίδει στη σχολή του Σικάγο ονομάζεται «μονεταρισμός». Για τη θεωρία του οποίου

ο οικονομολόγος Μόργκαν Φρίντμαν κέρδισε το Βραβείο Νόμπελ Οικονομικών το 1976

οπότε και τοποθετήθηκε στη θέση του βασικού οικονομικού συμβούλου του

Αμερικανού προέδρου Ρόναλντ Ρίγκαν. Ο μονεταρισμός εφαρμόστηκε στις Ηνωμένες

Πολιτείες της Αμερικής μετά την προεδρία Κάρτερ από όλους τους Αμερικανούς

προέδρους με ένθερμους οπαδούς τον πρόεδρο Κλίντον και τον Αντιπρόεδρό του Αλ

Γκορ. Ενώ στη Μεγάλη Βρετανία υιοθετήθηκε πιστά από τους Εργατικούς και τον Τόνι

Μπλερ.

Ας σταματήσει λοιπόν αυτή η «καραμέλα» περί νεοφιλελευθερισμού καθώς δεν είναι

τίποτα πλέον παρά ένα σκιάχτρο που αυτοί που το χρησιμοποιούν δεν έχουν ουσιαστικά

επιχειρήματα.

Η Νέα Δημοκρατία είναι η Παράταξη που πάντα βρίσκεται στη σωστή πλευρά της

Ιστορίας διαχρονικά. Είναι η παράταξη που πιστώνεται κορυφαίες επιλογές όπως η

Αποκατάσταση της Δημοκρατίας και η ένταξη της χώρας μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Δύο κορυφαίες επιλογές που όταν έγιναν πράξη άλλοι απουσίαζαν και άλλοι

φωνασκούσαν στις πλατείες της εποχής το αλήστου μνήμης σύνθημα «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ

το ίδιο συνδικάτο». Η Νέα Δημοκρατία είναι η Παράταξη που βάζει την Πατρίδα πάνω

από το κόμμα. Η Παράταξη που έχει στον πυρήνα της ιδεολογίας την τον Άνθρωπο και

την κοινωνική δικαιοσύνη, την προστασία όλων των κοινωνικά ευάλωτων. Είναι η

Παράταξη με το πιο ισχυρό DNA και το απέδειξε, όχι τώρα που είναι κυβέρνηση, αλλά

τα χρόνια της οικονομικής κρίσης που παρέμεινε ισχυρή ενώ άλλα ιστορικά κόμματα

κατέρρευσαν.

 

ΕΡΩΤΗΣΗ: Σας ενοχλεί να βλέπετε υπουργούς και στελέχη στην κυβέρνηση σας που παλιότερα

κατείχαν κυβερνητικές θέσεις διπλά στον «αρχιερέα …» κύριο Σημίτη; Δεν υπάρχουν

στελέχη πλέον στη Νέα Δημοκρατία και σε θέσεις ευαίσθητες να τοποθετούνται

άνθρωποι εκτός παράταξης ακόμα και εισαγόμενοι;

 

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Αυτοί που πραγματικά πιστεύουν στη Δημοκρατία, στην Ελευθερία και στον Κράτος

Δικαίου δεν πρεσβεύουν επ΄ ουδενί τη συλλογική ευθύνη, την οικογενειακή ευθύνη.

Άλλωστε αυτά παραπέμπουν σε άλλα καθεστώτα και σε άλλες εποχές. Που δεν θέλουμε

να θυμόμαστε, ούτε κανείς θέλει να επανέλθουν ασφαλώς. Στη Δημοκρατία υπάρχει

μόνο η ατομική ευθύνη. Στη χώρα μας η στελέχωση του υπουργικού συμβουλίου

αποτελεί συνταγματικό προνόμιο του εκάστοτε πρωθυπουργού. Και κρίνεται πάντα για

το έργο του και για τις επιλογές του στις επόμενες εκλογές. Η κυβέρνηση του Κυριάκου

Μητσοτάκη αν και αυτοδύναμη δεν απαρτίζεται μόνο από άξια στελέχη της Νέας

Δημοκρατίας που ασφαλώς διαθέτει, χωρίς καμία αμφιβολία, πληθώρα άξιων και

ικανών στελεχών που είναι έτοιμα να συμβάλλουν θετικά στο κυβερνητικό έργο όποτε

και αν κληθούν. Περιλαμβάνει και ικανά και άξια στελέχη που προέρχονται από άλλους

χώρους. Κάτι που διαχρονικά σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό συμβαίνει με τη Νέα

Δημοκρατία. Που η ιδεολογία της αγγίζει ένα μεγάλο φάσμα του ελληνικού λαού. Σας

θυμίζω την προσχώρηση του Ευάγγελου Αβέρωφ από το Κόμμα των Φιλελευθέρων και

του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη από την Ένωση Κέντρου που όχι μόνο προσχώρησαν

στη Νέα Δημοκρατία αλλά τιμήθηκαν και οι δύο στην κορυφαία θέση του προέδρου

της. Η λίστα των ονομάτων είναι μεγάλη, αναφέρομαι, λοιπόν, μόνο στις δύο κορυφαίες

περιπτώσεις.

 

ΕΡΩΤΗΣΗ: Έχετε εργαστεί στο ευρωκοινοβούλιο για τα δικαιώματα των ομογενών μας στην

Αλβανία. Μπορεί η Αλβανία σήμερα να εγγυηθεί για τις περιουσίες και τα δικαιώματα

των Βορειοηπειρωτών; Και τέλος, εάν πληροί η Αλβανία τα κριτήρια για την είσοδό της

στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

 

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Η Ελληνική Εθνική Μειονότητα είναι η μεγαλύτερη αριθμητικά και η σημαντικότερη

μειονότητα στην Αλβανία. Είναι γηγενής και αναγνωρισμένη από την Αλβανία ως

εθνική μειονότητα. Πρωταρχικό μας μέλημα σε σχέση με την Αλβανία είναι ο πλήρης

σεβασμός των δικαιωμάτων της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας και η υλοποίηση των

συναφών δεσμεύσεων και υποχρεώσεων της αλβανικής πλευράς κάτι που συνιστά

απόλυτο κριτήριο στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής της πορείας. Η πλήρης κατοχύρωση της

ελεύθερης άσκησης του αυτοπροσδιορισμού, ως απαραίτητη προϋπόθεση για τη

δυνατότητα άσκησης των μειονοτικών δικαιωμάτων της Ελληνικής Εθνικής

Μειονότητας στην Αλβανία, ο σεβασμός των περιουσιακών δικαιωμάτων της, η παροχή

ποιοτικής εκπαίδευσης στην ελληνική γλώσσα καθώς και η εξασφάλιση της

δυνατότητας χρήσης της ελληνικής γλώσσας στη δημόσια ζωή βρίσκονται στον πυρήνα

των ζητημάτων που θέτουμε προς την αλβανική πλευρά.

Η Αλβανία υπέβαλλε αίτηση προσχώρησης στην Ευρωπαϊκή Ένωση στις 24 Απριλίου

2009. Πέντε χρόνια μετά το 2014 χορηγήθηκε στην Αλβανία καθεστώς υποψήφιας προς

ένταξη χώρας υπό την επιφύλαξη της ολοκλήρωσης ορισμένων μέτρων σε

συγκεκριμένους τομείς. Στις 24 Μαρτίου 2020 οι υπουργοί Ευρωπαϊκών Υποθέσεων

έδωσαν την πολιτική τους συμφωνία για την έναρξη διαπραγματεύσεων προσχώρησης

με την Αλβανία και ενέκριναν τα συμπεράσματα επίσημα με γραπτή διαδικασία. Ενώ

στις 26 Μαρτίου το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο προσυπέγραψε τα συμπεράσματα αυτά.

Η επίλυση του περιουσιακού προβλήματος στην Αλβανία είναι μία βασική προϋπόθεση

στην ενταξιακή πορεία της Αλβανίας. Μία σημαντική πτυχή του περιουσιακού αυτού

προβλήματος αποτελεί η μη εγγραφή των ακίνητων περιουσιών σε ορισμένες περιοχές

της χώρας, ιδίως δε στην ιδιαίτερης τουριστικής αξίας περιοχή της Χειμάρας λόγω των

προσκομμάτων που θέτουν οι αλβανικές αρχές. Στα συμπεράσματα του Συμβουλίου

Γενικών Υποθέσεων της ΕΕ του Μαρτίου του 2020 που εγκρίθηκαν από το Ευρωπαϊκό

Συμβούλιο Κορυφής του ιδίου μηνός η πρόοδος στη διαδικασία εγγραφής περιουσιών

αναφέρεται ως ένας από τους όρους που θα πρέπει να εκπληρωθεί στο

διαπραγματευτικό πλαίσιο που θα υιοθετηθεί από το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής

Ένωσης.

Οι νόμοι, όμως που έχει ψηφίσει η αλβανική κυβέρνηση ήδη από το 2015 και το

αλβανικό σχέδιο δράσης για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση δημιουργούν εύλογα

ερωτηματικά για την πρόθεσή της να επιτευχθεί πρόοδος στη διαδικασία καταγραφής

των περιουσιακών στοιχείων. Με πρόσχημα το δημόσιο συμφέρον και την προσέλκυση

επενδυτών θίγεται το θεμελιώδες δικαίωμα στην ιδιοκτησία και προκαλούνται νομικές

ανασφάλειες καθώς παρέχονται υπερεξουσίες σε υπηρεσίες του αλβανικού δημοσίου

που υποκαθιστούν ακόμη και τη Δικαιοσύνη με κίνδυνο να χαθούν πολλές ιδιωτικές

περιουσίες, κάτι που οδήγησε σε επικριτική Γνωμοδότηση της Επιτροπής της Βενετίας

για τις αλβανικές πρακτικές. Μεταξύ των περιουσιών αυτών βρίσκονται και αρκετές

των μελών της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας που με τις συγκεκριμένες ενέργειες της

αλβανικής κυβέρνησης οδηγούνται στην απομάκρυνσή τους από τις πατρογονικές τους

εστίες και στη στέρηση του δικαιώματος της ιδιοκτησίας. Η υιοθέτηση νέου νόμου από

την Αλβανική Βουλή που τέθηκε σε ισχύ το Μάιο του 2020 αποτελεί μία «χαμένη

ευκαιρία» για την επίλυση του περιουσιακού καθώς εφαρμόζονται από πλευρά των

αλβανικών αποσπασματικά οι συστάσεις της Επιτροπής της Βενετίας και τα βασικά

προβλήματα του περιουσιακού παραμένουν.

Σε συνδυασμό δε με τη νομοθεσία για τους στρατηγικούς επενδυτές, το «υπερταμείο»

και τις απαλλοτριώσεις αναμένεται να αποτελέσει το όχημα για τη «νόμιμη» υφαρπαγή

περιουσιών σε όλη την αλβανική επικράτεια και ιδίως σε δημοφιλείς προς τουριστική

αξιοποίηση περιοχές όπως η περιοχή της Χειμάρας όπου το αλβανικό κράτος προβάλλει

διαχρονικώς προσκόμματα στην πρώτη εγγραφή περιουσιών στα μέλη της Ελληνικής

Εθνικής Μειονότητας.

Χρέος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής είναι να διασφαλίσει

την εκπλήρωση εκ μέρους της Αλβανίας των υποχρεώσεών της όσον αφορά το

περιουσιακό και να προστατεύσει το θεμελιώδες δικαίωμα στην ιδιοκτησία των μελών

της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας.