Η τουρκική πολιτική ηγεσία συνεχίζει να αιφνιδιάζει ευχάριστα. Μετά τα φιλόφρονα
λόγια ευγνωμοσύνης από την τουρκική πλευρά για την ελληνική αλληλεγγύη για το
σεισμό που έπληξε την Τουρκία. Μετά από τις δηλώσεις του Τούρκου υπουργού
Εξωτερικών ότι η ελληνική αλληλεγγύη κατά τη διάρκεια των σεισμών θα είναι
καθοριστική για το άνοιγμα μίας νέας σελίδας στις σχέσεις Ελλάδας-Τουρκίας, μία
δήλωση στην οποία τόνιζε την ανάγκη οι χώρες της περιοχής μας να συνεχίσουν να
εργάζονται για τη σταθερότητα, την οικονομική ανάπτυξη και την ειρήνη. Ήρθαν οι
ευχετήριες επιστολές από τον Τούρκο πρόεδρο, τον υπουργό Εξωτερικών και η
ευχετήρια ανάρτηση της τουρκικής πρεσβείας στην Αθήνα για την 25 η Μαρτίου, την
ημέρα που γιορτάζουμε την ανεξαρτησία μας από τον οθωμανικό ζυγό.
Όμορφα, πράγματι λόγια που θυμίζουν το μακρινό 1999 και τη λεγόμενη τότε
«διπλωματία των σεισμών». Ελπίζουμε αυτά τα λόγια και οι φιλοφρονήσεις να είναι
διαρκείας. Να μην λησμονηθούν σε λίγες μέρες, εβδομάδες ή μήνες.
Γιατί μέχρι σήμερα η τουρκική πολιτική ηγεσία έχει επενδύσει σε μία κλιμακούμενη
ακραία και επιθετική ρητορική κατά της χώρας μας. Σε συνεχείς παράνομες και
επιθετικές ενέργειες. Με αποκορύφωμα το «θα έρθουμε ξαφνικά ένα βράδυ».
Αν πραγματικά η τουρκική πολιτική ηγεσία θέλει να κάνει πράξη τη δήλωση
Τσαβούσογλου για σταθερότητα, ασφάλεια και ειρήνη στην περιοχή μας έχει μπροστά
της πεδίο δόξης λαμπρό. Αν θέλει οι δηλώσεις της να έχουν πραγματικό αντίκρισμα.
Ας άρει άμεσα την απειλή πολέμου κατά της Ελλάδας. Το γνωστό casus belli που ισχύει
από το 1995 με απόφαση του Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης.
Δεν μπορείς να μιλάς για ειρήνη και σταθερότητα και να απειλείς την Ελλάδα με πόλεμο
αν αυξήσει τα χωρικά της ύδατα από τα 6 στα 12 ναυτικά μίλια.
Είσαι αφενός απέναντι στον Καταστατικό Χάρτη του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών.
Απέναντι στο Άρθρο 2 παράγραφος 4 που ρητά αναφέρει:
«Πάντα τα Μέλη θα απέχωσι εις τας διεθνείς αυτών σχέσεις της απειλής ή χρήσεως βίας
κατά της εδαφικής ακεραιότητος ή της πολιτικής ανεξαρτησίας οιουδήποτε Κράτους ή
καθ οιον-δήποτε άλλον τρόπον ασυμβίβαστον προς τους σκοπούς των Ηνωμένων
Εθνών».
Και αφετέρου απέναντι στο Άρθρο 3 της Σύμβασης του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών
που τονίζει ότι όλα τα κράτη έχουν το αναφαίρετο δικαίωμα να επεκτείνουν τα χωρικά
τους ύδατα από τα 6 στα 12 ναυτικά μίλια, ένα δικαίωμα που μπορούν να το ασκήσουν
μονομερώς. Δηλαδή να μην ρωτήσουν κανένα.
Δεν μπορείς να μιλάς για ειρήνη και σταθερότητα όταν υπογράφεις με τη Λιβύη το
παράνομο και άκυρο τουρκολιβυκό μνημόνια και τη συμφωνία της 3ης Οκτωβρίου για
την εξόρυξη των υδρογονανθράκων στις θαλάσσιες περιοχές που ορίζονται από αυτό.
Ένα μνημόνιο που απεμπολεί τα κυριαρχικά δικαιώματα των ελληνικών νησιών όπως η
Κρήτη, το Καστελόριζο, τα Δωδεκάνησα.
Κυριαρχικά δικαιώματα που σαφώς απορρέουν από το Άρθρο 121 της Σύμβασης του
ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας που ρητά ορίζει ότι τα νησιά που έχουν οικονομική
ζωή έχουν το ίδιο δικαίωμα σε Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη όπως έχουν οι
ηπειρωτικές περιοχές.
Αν πιστεύεις πραγματικά στην ειρήνη, την ασφάλεια και τη σταθερότητα πρέπει να
σταματήσεις άμεσα τις παραβιάσεις. Του ελληνικού εναέριου χώρου. Των χωρικών μας
υδάτων. Να μην κλιμακώνεις επικίνδυνα την ένταση με υπερπτήσεις πάνω από
κατοικημένα ελληνικά νησιά.
Αν πιστεύεις πραγματικά στην ειρήνη, την ασφάλεια και τη σταθερότητα πρέπει να
σέβεσαι τη Συνθήκη της Λωζάνης και να μην την παραβιάζεις κάθε μέρα δηλώνοντας
σε όλους τους τόνους ότι η μουσουλμανική μειονότητα στη Θράκη είναι «τουρκική».
Ενώ γνωρίζεις ότι η Συνθήκη της Λωζάνης ορίζει σαφώς τη μειονότητα της Θράκης ως
θρησκευτική και ως Ελληνική Εθνική Μειονότητα τις ελληνικές μειονότητες στην
Κωνσταντινούπολη, την Ίμβρο και την Τένεδο.
Μία ελληνική εθνική μειονότητα που 100 χρόνια τώρα έχει υποστεί απηνείς διωγμούς.
Το 1923 που ήταν η χρονιά της υπογραφής της Συνθήκης αριθμούσε μόνο στην
Κωνσταντινούπολη 125.000 ελληνικές ψυχές. Και σήμερα έχει περιοριστεί σε περίπου
2.000.
Ενώ την ίδια ώρα η μουσουλμανική μειονότητα στη Θράκη είναι στα ίδια και
παραπάνω επίπεδα 100 χρόνια μετά.
Αν πιστεύεις στην ειρήνη και στη σταθερότητα πρέπει να πάψεις να μιλάς για λύση δύο
κρατών στην Κύπρο. Πρέπει να σεβαστείς τις προσπάθειες επίλυσης του Κυπριακού
υπό την αιγίδα του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ για μία διζωνική, δικοινοτική
ομοσπονδία.
Πρέπει να σεβαστείς τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του Οργανισμού
Ηνωμένων Εθνών για την περίκλειστη πόλη της Αμμοχώστου και την παραλία των
Βαρωσίων.
Η Ελλάδα ασφαλώς επιζητά την ασφάλεια, τη σταθερότητα, την ειρήνη. Είναι πάντα
έτοιμη για διάλογο με την Τουρκία για την επίλυση της μίας και μόνης μας διαφοράς.
Της οριοθέτησης των θαλασσίων ζωνών μας. Της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης.
Είμαστε έτοιμη για διάλογο. Αλλά ένας διάλογος που θα εδράζεται στο Διεθνές Δίκαιο.
Στη Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας.
Δυστυχώς η Τουρκία σήμερα με την αναθεωρητική της πολιτική. Τον άκρατο
μεγαλοϊδεατισμό της. Τις φαντασιώσεις νεοοθωμανικών μεγαλείων.
Αποτελεί παράγοντα αποσταθεροποίησης στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο.
Μία θρυαλλίδα για την ασφάλεια και την ειρήνη στην περιοχή μας.
Μανώλης Κ. Κεφαλογιάννης
Ευρωβουλευτής Νέας Δημοκρατίας