Άρθρο του Μανώλη Κεφαλογιάννη στην εφημερίδα τα ΝΕΑ της 1η Φεβρουαρίου.
Ο ΔΟΛ ΣΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ στην συμβολική τιμή του 1€.
Τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα τελευταία χρόνια οι επιχειρήσεις του Τύπου στην Ελλάδα έχουν οδηγήσει πολλά ΜΜΕ έντυπα και ηλεκτρονικά στη διακοπή των εργασιών τους και εκατοντάδες εργαζομένους, δημοσιογράφους, τεχνικούς κ.λπ. στην ανεργία.
Το ζητούμενο στην παρούσα φάση δεν είναι ο καταλογισμός ευθυνών. Αυτό πιθανότατα θα γίνει. Σήμερα, όμως, που ένας ακόμη μεγάλος δημοσιογραφικός οργανισμός οδηγείται στην πτώχευση τα ζητούμενα είναι άλλα.
- Η απειλή στην πολυφωνία και στην ενημέρωση των πολιτών.
- Το φάσμα της ανεργίας για τους εργαζόμενους στο ΔΟΛ.
Σε αυτά θα πρέπει να δώσουμε πειστικές και πιεστικές λύσεις.
Γιατί έχουμε υποχρέωση και απέναντι στους αναγνώστες και απέναντι στους εργαζόμενους. Σε όλους αυτούς που ακόμη κρατούν ανοικτά και όρθια τα έντυπα του δημοσιογραφικού οργανισμού.
Πριν αρκετά χρόνια στο βιβλίο μου «Προβλήματα Δημοκρατίας» είχα αφιερώσει ένα ολόκληρο κεφάλαιο για τον εκδημοκρατισμό της Οικονομίας και τη Μεταβίβαση της οικονομικής δύναμης στους εργαζομένους.
Η υιοθέτηση της αρχής ότι ο εργαζόμενος μπορεί να αποκτήσει κεφάλαιο με μόνο μέσο την εργασία του.
Μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες έχει εφαρμοστεί σε 12.000 μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις με 12 εκ. εργαζομένους και με σημαντικά αποτελέσματα. Ανάμεσά τους, οι πολύ γνωστές εταιρείες AVIS και XEROX όπου το 75% των μετοχών ανήκει στους εργαζόμενους αποδίδοντάς τους ένα δεύτερο μισθό από τα κέρδη των επιχειρήσεων.
Το μοντέλο αυτό μπορεί να εφαρμοστεί και στη χώρα μας, με την συνεργασία κυβέρνησης - Βουλής και εργαζομένων. Ειδικά σήμερα που ο ΔΟΛ θα οδηγηθεί στην πτώχευση και οι εργαζόμενοι του στην ανεργία.
Μπορούν, λοιπόν να μεταβιβαστούν οι μετοχές του στους εργαζόμενους που θα πάρουν την τύχη του Οργανισμού στα χέρια τους. Αυτό, ασφαλώς, προϋποθέτει από τις πιστώτριες Τράπεζες ρύθμιση του δανεισμού του Οργανισμού ώστε να καταστεί άμεσα βιώσιμος.
Τώρα δεν είναι η ώρα απόδοσης ευθυνών. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να γίνει.
Είναι, όμως η ώρα που κανένας μας δεν πρέπει να παραμείνει απαθής και άφωνος στον περιορισμό της πολυφωνίας στην ενημέρωση και κυρίως μπροστά στο φάσμα της ανεργίας 600 εργαζόμενων και ίσως πολύ περισσότερων ακόμη από τις συνεργαζόμενες εταιρείες με το ΔΟΛ.