Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει δώσει το δικαίωμα σε αναπτυσσόμενες χώρες της Μεσογειακής Λεκάνης όπως η Τυνησία και το Μαρόκο να εξάγουν ελαιόλαδο απαλλαγμένο από δασμούς προς τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Στόχος της συγκεκριμένης πολιτικής είναι η υποβοήθηση της οικονομίας των χωρών αυτών μέσω της απελευθέρωσης του εμπορίου σε προϊόντα που διαθέτουν ανταγωνιστικό πλεονέκτημα όπως είναι τα αγροτικά.

Ωστόσο πολλοί παραγωγοί ελαιολάδου των χωρών της Νότιας Ευρώπης (Ελλάδα, Ισπανία, Ιταλία) εκφράζουν τις ανησυχίες τους καθώς υπάρχει ο κίνδυνος ανεξέλεγκτης εισαγωγής ελαιολάδου και από άλλες τρίτες χώρες.

Αν συμβεί κάτι τέτοιο θα πληγούν τόσο οι Ευρωπαίοι όσο και οι Μαροκινοί και Τυνήσιοι ελαιοκαλλιεργητές και θα ωφεληθούν τα λόμπυ παράνομης εισαγωγής ελαιολάδου.

Απόδειξη ότι πριν λίγες ημέρες οι Ιταλικές αρχές εξάρθρωσαν κύκλωμα παράνομης εισαγωγής 7000 τόνων μείγματος ελαιολάδου από Μαρόκο, Τυνησία και Συρία, το οποίο θα διοχετεύονταν στην αγορά ως 100% έξτρα παρθένο.

Με βάση τα παραπάνω, ερωτάται η Ευρωπαϊκή Επιτροπή:

-πως σκοπεύει να προασπίσει το εισόδημα των ευρωπαίων ελαιοπαραγωγών από κυκλώματα παράνομης εισαγωγής ελαιολάδου από τρίτες χώρες μέσω Τυνησίας και Μαρόκου;

-σκοπεύει να θεσπίσει τον υποχρεωτικό μοριακό έλεγχο στις εισαγωγές ελαιολάδου από το Μαρόκο και την Τυνησία, έτσι ώστε να διαπιστώνεται ότι πράγματι το συγκεκριμένο προϊόν προέρχεται από αυτές τις χώρες;