ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ
Η διαφορά του πραγματικού Ηγέτη από τους Διαχειριστές της Εξουσίας.
Μανώλης Κεφαλογιάννης στο ΣΚΑΙ TV
Α). Η Δικαιοσύνη πρέπει να εμπεδώνει το αίσθημα Ασφάλειας και Δικαίου στους πολίτες. Αυτό πρέπει να το δείχνουν έμπρακτα οι πραγματικοί ηγέτες.
Οι πρόεδροι των τριών Ανωτάτων Δικαστηρίων αδίκησαν τους εαυτούς τους με τις δηλώσεις τους μετά την επίσκεψή τους στο Μέγαρο Μαξίμου.
Οι δηλώσεις του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, από τη Θεσσαλονίκη που υπαγόρευσε αποφάσεις της Δικαιοσύνης, ηταν κατώτερες του θεσμικού του ρόλου.
Η στάση της ηγεσίας της δικαιοσύνης προβλημάτισε. Είχε αρνητικό αντίκτυπο. Δεν είναι αντικείμενο μίας τέτοιας συνάντησης τα οικονομικά των δικαστών. Μόνες αρμόδιες για το θέμα είναι οι ενώσεις των δικαστών. Τα άλλα «μυρίζουν με συναλλαγή».
Δημιουργούν επίσης έντονο προβληματισμό και ανησυχία οι δηλώσεις του προέδρου του Συμβουλίου της Επικρατείας... Ότι δηλαδή καθήκον του ΣτΕ είναι να πιάνει τον σφυγμό της κοινωνίας. Μία δήλωση που κινείται στα όρια θεσμικού ατοπήματος. Αποστολή της Δικαιοσύνης δεν είναι να αφουγκράζεται την κοινή γνώμη. Το Κράτος Δικαίου υπάρχει για όλους. Και για τους πολλούς και για τους λίγους.
Β). Ας δούμε, όμως, τρία άλλα φωτεινά παραδείγματα από το παρελθόν.
• Ο Μιχαήλ Στασινόπουλος πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας το 1969 ακύρωσε, παρά τις προκλητικές πιέσεις και απειλές των δικτατόρων και προσωπικά του δικτάτορα Παπαδόπουλου, τις απολύσεις των δικαστικών λειτουργών.
Η συνέχεια είναι λίγο ως πολύ γνωστή: μετά την έκδοση των ιστορικών αυτών αποφάσεων, οι οποίες εκτός από νομικό μνημείο συνιστούν και κορυφαία πράξη αντίστασης κατά της δικτατορίας, ο Μιχαήλ Στασινόπουλος απολύθηκε από τη θέση του προέδρου του Συμβουλίου της Επικρατείας και τέθηκε σε κατ οίκον περιορισμό.
• Το 1929 στην εναρκτήρια συνεδρίαση του Συμβουλίου της Επικρατείας ο Ελευθέριος Βενιζέλος απευθυνόμενος προς τους δικαστές τους κάλεσε να ακυρώνουν τις άδικες πράξεις και της δικής του κυβέρνησης.
Και τους τόνισε: «Σας βεβαιώ ότι θα έλθω προσωπικώς να συγχαρώ και να σφίξω το χέρι του προέδρου και των μελών του συμβουλίου της επικρατείας, διότι υπενθύμισαν εις την κυβέρνησιν ότι δεν έχει το δικαίωμα να παρανομή»
• Ένα χρόνο πριν ο τότε πρόεδρος του Αρείου Πάγου Αντώνιος Ζηλήμων, αν και στενός φίλος του Ελευθερίου Βενιζέλου δεν τον επισκέφθηκε όταν ανέλαβε τα καθήκοντά του. Σε σχετική ερώτηση γιατί δεν επισκέφθηκε τον πρωθυπουργό ο πρόεδρος του Αρείου Πάγου απάντησε: «Πείτε παρακαλώ στον κύριο Πρωθυπουργό, ότι ο πρόεδρος του ΑΠ από της ογδόης πρωϊνής μέχρι της τρίτης απογευματινής βρίσκεται στο γραφείο του εργαζόμενος. Θα θεωρήσει μεγάλη τιμή αν ο Πρωθυπουργός τον επισκεφθεί.»
Αυτό όφειλε να κάνει και ο κ. Τσίπρας.
Να επισκεφτεί την ηγεσία της Δικαιοσύνης στην έδρα του αρχαιότερου εκ τριών προέδρου.
Μία κίνηση θεσμικής σημειολογίας. Για το σαφή διαχωρισμό των εξουσιών.
Για την Ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης!