Την ανησυχία του εκφράζει ο υποψήφιος ευρωβουλευτής της Ν.Δ καθώς ο ευρωσκεπτισκισμός αναπτύσσεται ραγδαία λόγω της ανεργίας και της κατάρρευσης του κοινωνικού κράτους
Σε δηλώσεις του ο υποψήφιος ευρωβουλευτής της Ν.Δ Μανώλης Κεφαλογιάννης, καυτηριάζει την ολιγωρία, που επέδειξαν οι ευρωπαίοι ηγέτες για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα.
Όπως επισημαίνει:
"Σήμερα, λίγες μόλις μέρες πριν από τις Ευρωεκλογές της 25ης Μαΐου 2014, το κοινωνικό κράτος μιας ενιαίας δημοκρατικής Ευρώπης που συμπληρώνει 56 χρόνια ζωής από τη συνθήκη της Ρώμης (σε ισχύ από 1.1.1958), κλονίζεται από μια χωρίς προηγούμενο κοινωνική και οικονομική κρίση.
Το ερώτημα «ποιά Ευρώπη θέλουμε» τέθηκε το 2012 με το Μανιφέστο δύο ευρωβουλευτών μελών διαφορετικών ομάδων στο ευρωκοινοβούλιο. Του Daniel Cohn-Bendit (ομάδα πρασίνων) και του Guy Verhofstadt (ομάδα φιλελευθέρων και δημοκρατών). Αφορμή του μανιφέστου ήταν η ολιγωρία των ευρωπαίων ηγετών να τεθούν αλληλέγγυοι με την Ελλάδα στην εκδήλωση της κρίσης του 2009, με την ανάληψη-εγγύηση των χρεών της. Αν αυτό είχε συμβεί, τα ελληνικά ομόλογα θα είχαν διασωθεί και θα είχε αποφευχθεί η χρεωκοπία της Χώρας.
Οι ευρωπαίοι ηγέτες δίστασαν υπολογίζοντας καθ’ ένας χωριστά το «εθνικό» του συμφέρον. Οι προβλεπόμενες κυρώσεις για παραβίαση του Συμφώνου Σταθερότητας εφαρμόσθηκαν κατά γράμμα για την Ελλάδα, όταν επί της ουσίας δεν ελήφθη καμία κύρωση σε βάρος της Γαλλίας και της Γερμανίας, που επίσης είχαν παραβιάσει το Σύμφωνο. Η νομισματική ένωση που υλοποιήθηκε την 1/1/2002 με την καθιέρωση του ευρώ αποδείχθηκε γίγαντας με «πήλινα πόδια». Η πολιτική, οικονομική, φορολογική και δημοσιονονομική ένωση -απαραίτητες προϋποθέσεις για την ομαλή λειτουργία της νομισματικής ένωσης- έχουν αφεθεί σε ατέρμονες συζητήσεις επιτροπών και άλλων οργάνων."
Αναφορικά με το μέλλον της Ε.Ε και τη ραγδαία αύξηση του ευρωσκεπτικισμού ο κ. Κεφαλογιάννης, τονίζει:
"Η ευρωπαϊκη ολοκλήρωση που προέβλεπε η Συνθήκη της Λισαβώνας (2009) παραμένει και σήμεραιδεατός στόχος και το μόνο που εφαρμόζεται, σε βάρος των χωρών του Νότου, είναι η τροποποίηση της με την εισαγωγή του Συμφώνου χρηματοπιστωτικής σταθερότητας (3/2011).
Η Μεγάλη Βρετανία και η Ολλανδία ήδη έχουν θέσει ζήτημα αναθεώρησης των συμβάσεων στην κατεύθυνση ανάκτησης της εθνικής κυριαρχίας και της μετατροπής κάθε κράτους-μελους σε μια αποφασιστική δύναμη.
Ο ευρωσκεπτικισμός σε συνδυασμό με την παντελή άρνηση και καταγγελία όλων των συνθηκών, που υποστηρίζουν τα ακραία πολιτικά κόμματα (δεξιάς και αριστεράς) αναπτύσσεται ραγδαία. Τη στιγμή που οι δυνάμεις του ευρωσκεπτικισμού εμφανίζονται ενδυναμωμένες σε ολόκληρη την Ευρώπη, λόγω της ανεργίας και της κατάρρευσης του κοινωνικού κράτους, οφείλουμε όλοι μας να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων και να διορθώσουμε τα δομικά προβλήματα που ανέδειξε η κρίση. Διαφορετικά κινδυνεύουμε να ξαναζήσουμε την περίοδο του μεσοπόλεμου, σαν τραγική φάρσα αυτή τη φορά.
Στην πρόσφατη ανάληψη της προεδρίας της ΕΕ από την Ελλάδα, ο κ. Joseph Daul, πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, υπογράμμισε ότι η Ευρώπη θα πρέπει να βγει από την ύφεση για να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας, κάτι το οποίο θα επιτευχθεί μέσω της βιώσιμης ανάπτυξης τονίζοντας: «Στις προτεραιότητές της, η Ελληνική Προεδρία κρατά το κλειδί για την επίτευξη αυτών των στόχων. Οι προτεραιότητες αυτές βρίσκονται στο επίκεντρο των προτεραιοτήτων της πολιτικής μας οικογένειας: επιστροφή στην ανάπτυξη, καταπολέμηση της ανεργίας, προώθηση της κοινωνικής και οικονομικής συνοχής, διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, εμβάθυνση της οικονομικής ολοκλήρωσης και επίτευξη της Οικονομικής Ένωσης
Μέχρι τις εκλογές της 25ης Μαΐου 2014, καλούμαστε να αποδείξουμε στους Ευρωπαϊκούς Λαούς ότι εμείς, το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, θα ξεπεράσουμε τα όρια μας κάνοντας την υπέρβαση (transcendence) και ότι ξανακερδίζοντας την εμπιστοσύνη τους, θα οδηγήσουμε τους Λαούς μας σε μια ενωμένη Ευρώπη 28 ισότιμων εταίρων».
Οι Ευρωπαϊκές εκλογές αποτελούν ορόσημο και δίνουν την ευκαιρία να επιλέξουμε στο Ευρωκοινοβούλιο εκπροσώπους που θα είναι ικανοί, σε συνεργασία με τους ευρωπαίους συναδέλφους τους, να διαμορφώσουν το ευρωπαϊκό αύριο. Χρειαζόμαστε στην Ευρώπη φωνές δυνατές, ανθρώπους που πιστεύουν στην ευρωπαϊκή ιδέα, αν θέλουμε η Ευρώπη να συναντήσει τελικά το όραμα των ιδρυτών της".