Μία «θεσμική κοινοβουλευτική επανάσταση» θα ήταν δυνατό να προκληθεί με ένα δημοψήφισμα που θα εισηγηθεί το Υπουργικό Συμβούλιο στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και θα

εγκρίνει η Βουλή σύμφωνα με το άρθρο 44 του Συντάγματος. Με το δημοψήφισμα αυτό θα καλείται ο Ελληνικός Λαός να εγκρίνει την εκλογή Συντακτικής Βουλής που θα συντάξει το νέο Σύνταγμα της Χώρας με συγκεκριμένα ερωτήματα για τις προτεινόμενες αλλαγές:

Ενδεικτικά αναφέρονται:

1. Εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας με πενταετή θητεία και καθολική ψηφοφορία από το Λαό.

2. Ασυμβίβαστο της ιδιότητας Βουλευτού και Υπουργού.

3. Καθιέρωση πάγιου εκλογικού συστήματος, διαχωρισμός των μεγάλων εκλογικών περιφερειών σε μικρότερες με μέγιστο αριθμό εκλεγομένων βουλευτών τους δέκα

4. Αλλαγή του Κανονισμού της Βουλής με αναβάθμιση της θέσης του Βουλευτού σε αυτήν του πραγματικού νομοθέτη (με μερική τροποποίηση του άρθρου 73 παρ.1 του Συντάγματος), καθιέρωση υποχρεωτικής ονομαστικής ψηφοφορίας για όλα τα νομοσχέδια και τακτής ημερομηνίας και ώρας διενέργειας ψηφοφοριών.

5. Καθιέρωση ειδικής δωσιδικίας Βουλευτών και Υπουργών, με εξαίρεση του Προέδρου της Δημοκρατίας.

6. Πλήρης διαφάνεια των Οικονομικών των Κομμάτων με καθιέρωση τήρησης βιβλίων του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων και εσωτερικού ελέγχου από ορκωτούς λογιστές όπως ισχύει στις ανώνυμες εταιρείες. Τελικός ελεγκτής των οικονομικών των κομμάτων και των βουλευτών καθιερώνεται το Ελεγκτικό Συνέδριο.

7. Εκλογή της ηγεσίας των ανωτάτων δικαστηρίων της Χώρας από την ολομέλεια των μελών των δικαστηρίων αυτών.

8. Καθιέρωση της υποχρέωσης του Συμβουλίου της Επικρατείας και των διοικητικών δικαστηρίων όπως εκδίδουν οριστική απόφαση εντός τριών μηνών από εκδόσεως προσωρινής διαταγής ή απόφασης αναστολής εκτέλεσης διοικητικής πράξεως. Άλλως η χορηγηθείσα αναστολή θα παύει να ισχύει αυτοδίκαια.

9. Σαφής προσδιορισμός των σχέσεων Κράτους και Εκκλησίας.

10. Διαφάνεια στον τρόπο λειτουργίας των ηλεκτρονικών ΜΜΕ.

11. Ενίσχυση των θεσμών προστασίας του Περιβάλλοντος.

12. Νέος τρόπος σύνταξης Κρατικού Προϋπολογισμού και υποχρεωτική εφαρμογή των διεθνών λογιστικών προτύπων του δημοσίου τομέα στα δημοσιά οικονομικά ΙPSAS[1], με παράλληλη εισαγωγή διπλογραφικού συστήματος στο δημόσιο λογιστικό. Εφαρμογή από το Ελεγκτικό Συνέδριο όλων των διεθνών συμβάσεων Ανωτάτων Ελεγκτικών Συστημάτων που έχει ήδη υπογράψει ΙΝΤΟSAI[2].